W trakcie ciąży w ciele kobiety zachodzi wiele zmian fizjologicznych w układzie naczyniowym. Głównie polegają one na proliferacji naczyń krwionośnych, zwiększeniu przepuszczalności, czy kruchości naczyń włosowatych.  Brak stabilności naczyniowej u kobiet w ciąży może również objawiać się rumieniem i bladością twarzy, wahaniami temperatur oraz marmurkowaniem skóry kończyn dolnych [1,4].

W trakcie pierwszego trymestru poprzez wzrost stężenia progesteronu oraz estrogenów dochodzi do poszerzenia żył powierzchownych najczęściej zlokalizowanych w okolicy brodawek sutkowych, brzucha i podudzi. Między drugim a piątym miesiącem ciąży u około 70% kobiet w ciąży rasy kaukaskiej można zaobserwować zmiany naczyniowe, którymi są naczyniaki gwiaździste. Zmiany te najczęściej znajdują się na twarzy, szyi, górnych częściach tułowia i kończyn górnych. Ich wygląd przypomina czerwony grudkowaty punkt opleciony siecią rozszerzonych naczyń włosowatych. Cechują się one również tym, iż po ucisku bledną, natomiast wraz z rozwojem ciąży zwiększają swoją wielkość. Po trzech miesiącach od rozwiązania zmiany te zanikają, bądź ulegają utrwaleniu. Warto zaznaczyć, że wykazują one tendencje do ponownego pojawiania się przy kolejnych ciążach. Najprawdopodobniej powodem ich powstawania jest zwiększone stężenie estrogenów oraz obniżony metabolizm tych hormonów przez wątrobę [1,2,3].

Częstym zjawiskiem pojawiającym się u ciężarnych (ok 60%) jest rumień dłoni, który pojawia się już na początku ciąży. Pojawia się on na całej zewnętrznej części dłoni, bądź okolicy kłębu lub kłębika. Najczęściej charakteryzuje się wyraźnym odgraniczeniem od niezmienionej chorobowo skóry, która go otacza, jednakże może on przybrać formę rozlanej plamy. Zmiany te powinny samoistnie zaniknąć po około 2 tygodniach od rozwiązania [1,2].

Około 40% ciężarnych zauważa u siebie żylaki. Ich przyczyną jest zwiększanie objętości macicy, która tworzy nacisk na żyłę główną dolną powodując wzrost ciśnienia w żyłach kończyn dolnych i miednicy mniejszej oraz zwiększenia ilości krwi w trakcie trwania ciąży. Zmiany te najczęściej lokalizowane są w okolicy ud, podudzi, sromu, bądź odbytu. Przeważnie są to pojedyncze i mało bolesne  żylaki, które zazwyczaj po porodzie poprawiają swój stan kliniczny, bądź całkowicie się cofają [1,2,3].

Kolejnym problemem, który niekiedy objawia się w drugiej połowie ciąży jest pokrzywka i dermografizm. Pokrzywka dermograficzna to reakcja alergiczna skóry, która posiada bardzo charakterystyczne objawy pojawiające się w wyniku ucisku, zadrapania czy potarcia. Ślady powstałe na skórze nie znikają od razu, lecz mogą utrzymywać się nawet przez kilka godzin [1,4].

W ciąży z uwagi na zaburzoną równowagę układu limfatycznego i krwionośnego mogą pojawić się zmiany naczyniowe. Warto więc, dbać o siebie i nie przeciążać organizmu. Stosowanie regularnie odpowiednich preparatów może wspomóc uniknięcie wielu z nich, a w przypadku, gdy się pojawią sprawić, że będą mniej dokuczliwe [5].

Źródła:
1. Woźniak M., Zegarska B., Urtnowska K., Kaczmarek-Skamira E., Fizjologiczne zmiany dermatologiczne u kobiet w ciąży (red.). Dermatologia Estetyczna. Bydgoszcz, 2015.
2. Szamkołowicz G., Mierzecki A., Załuga E.: Fizjologiczne zmiany skóry okresu ciąży. Ginekologia Polska, 2005, 76(11): 926-930
3. Kiłbasińska J., Dmoch-Gajzlerska E.: Zmiany skórne w ciąży – część I:zmiany fizjologiczne. Pielęgnacja skóry. Położna. Nauka i Praktyka,2009, 2: 38-42.
4. Pawlaczyk M., Pawlaczyk M.: Choroby skóry okresu ciąży. Ginekologia Praktyczna, 2000, 8(6): 36-40
5. Kaczmarczyk D., Pielęgnacja skóry i włosów u kobiet w czasie ciąży oraz laktacji. Kosmetologia Estetyczna. Zabrze, 2012.